کنترل روشنایی DMX

کنترل روشنایی DMX یک پروتکل کنترل روشنایی است که به کاربران اجازه می دهد تا کنترل نهایی بر نیازهای نوری خود داشته باشند. اگرچه این تنها در مورد روشنایی کاربرد ندارد، اما نورپردازی رایج ترین استفاده برای DMX است. روشنایی هوشمند DMX به عنوان راهی برای تعیین نوار برای تولید کنندگان روشنایی به منظور ساخت وسایلی که همگی با یکدیگر سازگار باشند، به جای داشتن ایستگاه های کنترل جداگانه برای هر مجموعه از روشنایی، ایجاد شد. این به صنعت صوتی و تصویری شکی بزرگ داد زیرا به آنها اجازه می داد تا همه چیز را از یک منبع واحد کنترل کنند و به آنها آزادی و انعطاف بیشتری در هنگام ایجاد نمایش های روشنایی می داد.

DMX برای کار کردن به اجزای مختلفی نیاز دارد. ابتدا برای ایجاد DMX به یک منبع نیاز دارید. این را می توان با یک رابط کامپیوتری که USB را به DMX با استفاده از یک نرم افزار DMX تبدیل می کند، به دست آورد، که به شما امکان می دهد تنظیمات از پیش تعیین شده بی نهایت را تنظیم کنید و کنترل کامل را با کلیک ماوس به شما می دهد.

روند پیشرفت

همچنین روش سنتی تری برای تولید DMX از طریق کنسول DMX وجود دارد. این یکی از اولین راه هایی بود که DMX سرچشمه گرفت. کنسول های DMX کمی محدودتر از نرم افزار هستند زیرا باید همه چیز را به صورت دستی فعال کنید و بسته به توانایی کنسول، عملکرد ممکن است متفاوت باشد. هنگامی که منشاء سیگنال DMX خود را دریافت کردید، به وسایل DMX نیاز خواهید داشت.

انواع وسایل روشنایی وجود دارد که با کنترل روشنایی DMX کار می کنند. بعد از اینکه تمام وسایل خود را با زنجیر وصل کردید یا به یکدیگر متصل کردید، باید به آنها رسیدگی کنید. آدرس دهی فیکسچرها به آنها یک کانال DMX را شروع می کند که به این معنی است که سیگنال برای آن فیکسچر فردی در آنجا ارسال می شود. هر دستگاه برای کار کردن به مقداری کانال نیاز دارد، بنابراین بسته به تعداد کانال هایی که یک دستگاه دارد، پس از اینکه اتاق ثابت قبلی را برای کار گذاشتن، بقیه وسایل را در کانال موجود بعدی بررسی خواهید کرد.

آدرس دهی کنترلر روشنایی DMX

به عنوان مثال، یک دستگاه RGB به 3 کانال DMX نیاز دارد. اگر به کانال 001 آدرس داده شود، کانال های 001، 002 و 003 را اشغال می کند. کانال رایگان بعدی بعد از آن 004 خواهد بود. همچنین می توانید 2 فیکسچر مساوی را در یک آدرس قرار دهید و هر دو به عنوان یکی عمل خواهند کرد. می توانید از این تکنیک برای ساخت خط DMX یا جهان خود استفاده کنید.

جهان DMX چیست؟

خوب یک جهان DMX مجموعه ای از کانال ها است، 512 به طور دقیق که سیگنال های DMX بر روی آنها کار می کنند. اگر برای یک راه‌اندازی به بیش از یک جهان نیاز است، با نرم‌افزار مناسب، رابط و تکنیک‌های ادغام جهان، همه این کارها قابل انجام است. به یاد داشته باشید، DMX به شما کنترل نهایی را بر نیازهای روشنایی شما می دهد، پس چرا از آن استفاده نکنید؟

DMX512 یک نوع پروتکل داده سیگنال الکتریکی است که در صنعت روشنایی روی صحنه یا در مکان‌های مسکونی برای کنترل یک سری وسایل روشنایی، LED و سایر دستگاه‌ها استفاده می‌شود.

این پروتکل DMX512 مطابق با استاندارد تعیین شده توسط ESTA (انجمن فناوری خدمات سرگرمی) است. در ژانویه 2011 ESTA با PLASA، یک سازمان مشابه از بریتانیا ادغام شد. و اتحاد جدیدی به نام PLASA تشکیل داد.

فیکسچرها معمولاً با استفاده از کابل های DMX، معمولاً 3 یا 5 پین XLR، به یکدیگر متصل می شوند. این تکنیک به زنجیره دیزی معروف است. داشتن یک خط DMX زنجیردار به کاربر این امکان را می دهد که هر چراغ را مستقل از بقیه با تنظیمات مختلف کنترل کند و با هم کار کنند.

تصویر نمودار DMX کنسول DMX

کنترل DMX معمولاً با یک کنسول DMX، شبیه به برد صوتی، یا با نرم افزار DMX که می توان یک نمایش را روی آن ضبط کرد و صحنه ها را ساخت و ویرایش کرد، به دست می آید. این نرم افزار با رابط USB DMX متصل می شود که خروجی USB را به خروجی DMX تبدیل می کند.

همچنین امکان راه اندازی یک شبکه اترنت وجود دارد که DMX را با استفاده از رابط اترنت روی DMX کنترل می کند. این نوع تنظیم برای برنامه های iPad DMX که به صورت بی سیم خط DMX را کنترل می کنند استفاده می شود. نرم‌افزار رایانه‌ای DMX مشابه رابط‌های USB به DMX نیز می‌تواند با رابط‌های DMX از طریق اترنت برای حذف کابلی که از رابط به اولین فیکسچر DMX می‌رود با ارسال سیگنال‌های DMX از طریق هوا از طریق WIFI استفاده شود. پروتکل‌های مختلف DMX از طریق اترنت مانند ArtNet، PathPort، ShowNet، ACN و ETC Net2 وجود دارد، فقط به نام چند مورد. هر یک از این پروتکل ها بسته به آنچه برنامه درخواست می کند قابل استفاده است.

تصویر نمودار DMX USB DMX

پروتکل DMX به آنچه جهان نامیده می شود تقسیم می شود. یک جهان استاندارد DMX از 512 کانال تشکیل شده است. اکثر وسایل روشنایی، درایورهای LED DMX و غیره آدرس پذیر هستند. آنها دارای یک سری سوئیچ Dip هستند که دارای موقعیت روشن یا خاموش هستند. سوئیچ ها 1-10 شماره گذاری می شوند که سپس به صورت کد باینری روشن یا خاموش انتخاب می شوند تا به آدرس های مورد نظر برسند. سایر وسایل نیز ممکن است دارای نمایشگرهای دیجیتالی باشند که آدرس دهی را بسیار آسان تر می کند، زیرا آدرس دهی با پیمایش در کانال های موجود مانند تلویزیون انجام می شود و روی انتخاب کانال کلیک کنید.

تعداد کانال کنترل روشنایی DMX

هنگام پرداختن به فیکسچرها، باید به خاطر داشته باشید که کنترلر یا فیکسچری که استفاده می کنید چند کانال است. به عنوان مثال، LED-CON2 که یک درایور LED 3 کاناله RGB است، بنابراین اگر 2 مورد از اینها را به هم وصل کنید، اولین کنترل کننده باید در آدرس 1 و دومین کنترل در آدرس 4 باشد. اولین کنترل کننده در حال گرفتن خواهد بود. کانال های 1، 2 و 3 به منظور عملکرد. از آنجایی که این کانال ها استفاده نمی شوند، به درستی کار خواهند کرد. اگر نمی‌خواهید کنترل‌کننده دوم همان فرمان‌های کنترل‌کننده اول را دریافت کند، باید آن را به یک کانال یا آدرس باز ارسال کنید. در این حالت کانال 4 باز است زیرا قبلا از کانال های 1، 2 و 3 برای اولین کنترلر استفاده کرده ایم. بنابراین اکنون کانال های 4، 5 و 6 برای کنترلر دوم خواهند بود.

این اطلاعات اولیه یک کنترلر DMX و نحوه عملکرد آن است. پیروی از این تکنیک ها به شما این امکان را می دهد که تنظیمات بزرگتر و حرفه ای تری انجام دهید.